NOCNA I ŚWIĄTECZNA POMOC LEKARSKA W SZPITALU
Warmińsko-Mazurski Oddział Wojewódzki NFZ w Olsztynie uprzejmie informuje, że w powiecie giżyckim z dniem 1 kwietnia 2014 r. nastąpiła zmiana świadczeniodawcy, zabezpieczającego świadczenia poza godzinami pracy podmiotów podstawowej opiece zdrowotnej, tj. od poniedziałku do piątku w godz. 18.00- 8.00 i w soboty, niedziele i inne dni ustawowo wolne od pracy – całodobowo (zakres nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej).
Powiat giżycki:
- Dotychczasowy świadczeniodawca świadczył powyższe usługi do 31 marca włącznie.
- Nowy podmiot: „Szpital Giżycki” Sp. z o.o., rozpoczął udzielanie świadczeń w dniu 1 kwietnia od godz. 18.00 w Giżycku na ul. Warszawskiej 41 – w budynku, w którym znajduje się POZ i poradnie specjalistyczne (od strony ul. Kościuszki). Tel. 87 429 66 33, 87 429 66 34.
PUNKT OBSŁUGI PACJENTÓW w GIŻYCKIEJ EKOMARINIE
Punkt Obsługi Pacjentów Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia dla mieszkańców powiatu giżyckiego i węgorzewskiego mieści się w Ekomarinie przy ul. Dąbrowskiego 14 w Giżycku. Punkt jest czynny w poniedziałki w godz. 10.00-18.00, zaś w pozostałe pracujące dni tygodnia w godz. 8.00-16.00.
W giżyckim Punkcie Obsługi Pacjenta można m. in. zrealizować wnioski na przedmioty ortopedyczne i dostać karty comiesięcznego zaopatrzenia w środki pomocnicze (m.in. pieluchomajtki). Punkt przyjmuje też skierowania na leczenie uzdrowiskowe i wydaje Europejskie Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego. Oprócz tego pracownik Narodowego Funduszu Zdrowia udzieli zainteresowanym informacji o najkrótszych terminach leczenia, wytłumaczy w jaki sposób można założyć i potwierdzić Profil Zaufany, czyli naszą elektroniczną tożsamość. W Punkcie można także dowiedzieć się wszystkiego na temat Internetowego Konta Pacjenta, dzięki któremu w łatwy, szybki i bezpieczny sposób odnaleźć można informacje o swoich danych medycznych.
Aplikacja na telefon komórkowy „BEZPIECZNIE NAD WODĄ”
(kliknij, aby pobrać)
K.L.
(dane osobowe wnioskodawcy
zostały na jego wniosek zanonimizowane)
Sz. P.
Mirosław Dariusz Drzażdżewski
Starosta Giżycki
PETYCJA
w sprawie zwiększenia świadomości prawnej dotyczącej transplantacji wśród lokalnej społeczności Działając na podstawie Ustawy o petycjach z dnia 11 lipca 2014 roku (Dz. U. 2018 poz. 870) wnoszę petycję w sprawie zwiększenia świadomości prawnej dotyczącej transplantacji wśród lokalnej społeczności. Zwracam się z prośbą o zamieszczenie informacji na temat obecnego stanu prawnego w Polsce regulującego pobieranie komórek, tkanek i narządów od zmarłych osób w celu ich przeszczepienia w gazecie redagowanej przez urząd, na stronie internetowej urzędu lub w innych lokalnych środkach masowego przekazu.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, jeżeli osoba za życia nie wyrazi sprzeciwu na pobranie po śmierci swoich narządów, to domniemywa się, że wyraża na to zgodę. Sprzeciw można wnieść poprzez wpis w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów, w formie pisemnego oświadczenia własnoręcznie podpisanego i noszonego przy sobie lub ustnej deklaracji złożonej w obecności co najmniej dwóch świadków. Rozmowa personelu medycznego z osobami najbliższymi zmarłego ma na celu ustalenie jego stanowiska na temat pośmiertnego dawstwa narządów. Prawo nie daje uprawnień rodzinie do decydowania o pobieraniu bądź niepobieraniu cudzych komórek, tkanek i narządów w celu ich przeszczepienia innej osobie. Każdy z nas jest potencjalnym dawcą narządów, dopóki sam za życia nie wyrazi sprzeciwu.
W 2021 roku w Polsce najmłodszy dawca miał 1,5 roku, a najstarszy miał 79 lat. W województwie warmińsko-mazurskim 21 osób pośmiertnie podarowało komuś swoje narządy. Na wspomnianym obszarze było 6 szpitali aktywnych w programie pozyskiwania narządów od zmarłych na 19 szpitali z potencjałem dawstwa (Poltransplant Biuletyn Informacyjny 2022, s. 10, 11, 16). Na dzień 31 grudnia 2022 roku na przeszczepienie narządu oczekiwało w naszym kraju 1856 osób (Statystyka prowadzona przez Centrum Organizacyjno-Koordynacyjnego ds. Transplantacji „Poltransplant” w 2022 roku).
Pobrania komórek, tkanek lub narządów ze zwłok ludzkich w celu ich przeszczepienia lub pobrania komórek lub tkanek w celu ich zastosowania u ludzi można dokonać, jeżeli osoba zmarła nie wyraziła za życia sprzeciwu. – brzmi przepis art. 5 ust. 1 Ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. 2020 poz. 2134).
Uzasadnienie
W Polsce panuje przekonanie, że to rodzina decyduje o przeszczepieniu narządów zmarłego krewnego, co nie znajduje potwierdzenia w treści obowiązujących przepisów polskiego prawa. Niekiedy tylko osoba bliska zmarłego informuje personel medyczny o tym, czy zmarły wyraził za życia sprzeciw na pośmiertne pobranie jego narządów.
Wielu obywateli jest przekonanych, że trzeba podpisać specjalne oświadczenie woli lub zarejestrować się w jakiejś bazie danych w celu wyrażenia zgody na pośmiertne oddanie narządów. Prawda jest taka, że nie ma w Polsce oficjalnego rejestru „zgody” (jest tylko Centralny Rejestr Sprzeciwów), gdyż każdy z nas jest potencjalnym dawcą narządów, dopóki sam nie wyrazi sprzeciwu.
Każdy mieszkaniec Polski powinien być świadomy tego, jak temat transplantacji wygląda pod względem polskiego prawa. Powinniśmy zachęcić go do poinformowania rodziny o swojej woli na temat ewentualnego pośmiertnego oddania narządów, by uniknąć w przyszłości potrzeby domniemywania czyjeś woli w przypadku niespodziewanej śmierci.
Według badań Centrum Badania Opinii Społecznej z 2016 roku 75% Polaków nie rozmawiało ze swoimi bliskimi na temat ewentualnego przeszczepienia narządów.
Niestety tylko 20% badanych osób wie, że w Polsce wystarczy brak sprzeciwu za życia, aby zostać pośmiertnie dawcą narządów (CBOS (2016). Postawy wobec transplantacji narządów, s. 4, 12-13).
Przedstawione informacje ukazują transplantologię od strony prawnej oraz statystycznej. Nikogo nie zmuszają do zmiany swojego światopoglądu. Decyzja o (nie)oddaniu po śmierci swoich narządów należy do każdego z nas. Poinformujmy bliskich o swojej decyzji! Jakakolwiek ona by nie była. Pośmiertne oddanie narządów jest ostatnim, najcenniejszym darem, jaki człowiek może ofiarować drugiemu człowiekowi.
Kampanie informacyjne zwiększające świadomość społeczną można realizować z powodzeniem zwłaszcza na szczeblu administracji samorządowej. Przecież to samorząd terytorialny jest najbliżej mieszkańców naszego kraju i moim zdaniem jest w stanie w sposób bardziej skuteczny dotrzeć do nich z jasnym komunikatem, niż ministerstwo kierowane przez ministra właściwego do spraw zdrowia oraz podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane jednostki organizacyjne.
Co prawda składam tę petycję jako dwudziestoparoletni student z województwa śląskiego, jednak temat transplantacji może dotknąć każdego z nas w najmniej oczekiwanym momencie, bez względu na miejsce zamieszkania. Proszę o pozytywne rozpatrzenie niniejszej petycji. Nie wyrażam zgody na ujawnienie moich danych osobowych na stronie internetowej.
Z wyrazami szacunku
K. L.
SYGNAŁY POWSZECHNEGO ALARMOWANIA I OSTRZEGANIA
ALARMOWANIE – polega na rozpowszechnianiu ustalonych sygnałów lub komunikatów o bezpośrednim niebezpieczeństwie klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska, skażeniach i zakażeniach, nalotów z powietrza od właściwych terytorialnie władz, służb i ludności informujące o zagrożeniu wymagającym natychmiastowego działania.
OSTRZEGANIE – polega na przekazywaniu komunikatów i informacji o zagrożeniu uderzeniami z powietrza oraz skażeniach i zakażeniach. Informacje te przekazywane są przez organy wykrywające lub ustalające stan zagrożenia organom odpowiedzialnym za uprzedzanie alarmowanie ludności, w celu podjęcia działań zabezpieczających i ochronnych oraz instruujących o sposobach wykorzystania tych działań.
Informacja ta została również zamieszczona w zakładce Bezpieczeństwo/Komunikaty
